domingo, 14 de abril de 2013

Tú no.


Longa noite de pedra

O teito é de pedra.
De pedra son os muros
i as tebras.
De pedra o chan
i as reixas.
As portas,
as cadeas,
o aire,
as fenestras,
as olladas,
son de pedra.
Os corazós dos homes
que ao lonxe espreitan,
feitos están
tamén
de pedra.
I eu, morrendo
nesta longa noite
de pedra.

Celso Emilio Ferreiro


(Jugando con piedras ajeno al monstruoso mundo de la indiferencia que se esconde bajo la calmada superficie del río del blog) )

No sé si aún, no sé si todavía, no me gusta la moda ni el eso ya no se estila.

Siento y escribo, a veces me leo y no me entiendo.

Al de un tiempo sí.

Es sencillo.

Un día y otro día. Esto ya no tiene sentido. O sí. Subía poesía para Fernando, gran amigo, ahora la subo para su recuerdo, sé que me visitaba cada día, allá donde esté también lo hará. ¿Hay internet ahí arriba?

Demasiado tiempo, tal vez, pero respiraremos aires nuevos, si no es verde será amarillo, o rojo, pero será. Nunca gris, nunca rendido, menudo soy.

Tú no te vayas, tú no.


(Impertérrito, indiferente a las modas, ahora por aquí, ahora por allá) 


6 comments :

cristal00k dijo...

Somentes

intentaba conseguir

deixar na terra

algo de min que me sobrevivise

sabendo que deberia ter sabido

Lois Pereiro

Seguro que no es lo mismo... pero creo no equivocarme, si digo que 'aquí' hay muchos que también venimos todos los días... aunque sea en silencio. En nombre de todos ellos, te dejo los versos del sabio de Monforte.

Un abrazo, Pedro. Uno grande.

Mtu dijo...

¡Qué mareo, Pedro! Besitos luniles.

Pedro M. Martínez dijo...

cristal00k, también Lois Pereiro se preguntaba aquello de “Quen corta os fíos do soño?, “ Durante un tiempo dejé en este rincón sus poemas de muerte y de vida “todos aquellos que me habían amado muerto / me amaban más vivo”
Debo aprender a no mezclar la estadística con el sentimiento, la euforia del número con la intensidad mágica del silencio. Pero debo aprender tantas cosas, aún, no sé si voy a tener tiempo. Me uno a ese abrazo, me refugio en él. Y añado un beso.

Pedro M. Martínez dijo...

Mtu, es que mirar es un mareo (lo prefiero a estar quiero, mirando sin ver)Besos de lunes y uno para el martes.

Anónimo dijo...

Aquí seguimos, espero que por mucho tiempo.

Un abrazo Pedro.

Maria

Pedro M. Martínez dijo...

Gracias, Maria, seguro que por mi parte así será. Un abrazo.

Mi foto
Bilbao, Euskadi
pedromg@gmail.com

Creative Commons License Page copy protected against web site content infringement by Copyscape ecoestadistica.com site statistics

Vistas de página en total

Lo que hay.(Desde 08.02.07)

Se quedaron

Así vamos

Aquí desde 08.02.2007

(Antes en Blogia desde 07.2004)

(Y mucho antes en "La tertulia en Mizar")

6.741 entradas